Hindi na dumating ang aking pag-asa. Hindi nga sapat na pambili ng ulam yung kinikita ko sa pagtitinda ng sampagita. Pinay porn Sa bangketang ito ko nakilala ang taong nagsalba ng aking buhay. Naalala ko kung paanong araw-araw ay hinahabol ko ito. Isa pa, madami naman daw nakatapos ng kolehiyo na tambay. Hinahabol ko ang tangi kong pag-asa noong panahong iyon. Ludels. Ang pag-asa ay parang araw. Alam ko. Lumakad papunta sa mga sasakyan. Aalalahanin ko ang pakiramdam na ito sa sa tuwing kumakalam ang aking tiyan para makalimutan ko ang pakiramdam na dulot ng gutom. Dumilim. Tinanong ako minsan ni Mang Gimo, yung tindero ng basahan na madalas kong kasamang tumambay sa tabing kalsada. Marami naglalakad dito na mga kasing edad ko din. Kailangan ko lang kumita ng kaunti. Dumilim. Sayang lang pinapampaaral ng magulang. Umaasa ako. Hindi masamang magkaroon ng pangarap, at hindi masamang umasa. Dun niya papupwestuhin sa kabilang kalsada para daw lumaki ang teritoryo nila. Dinaanan ko ang posteng minsan ay magkabilaan naming sinandalan ni Mang Gimo. Hindi ko alam kung makakatapos pa ako ng hayskul sa ganitong kalagayan.
